Dag 1 - Van Attenhoven naar Ramillies (25,8 km)

Maandag 24 augustus 2020 - Jos schrijft:

Vanochtend om 7u uit bed. Vrouwtje Maryse naar de bakker voor verse ontbijtkoeken en vervolgens 2 lunchpakketten klaargemaakt: spek met eieren!

Om 8u30 lopen we de Velmseweg in. Een buurvrouw roept vanuit haar slaapkamervenster: ‘waar gaan jullie naar toe’?  ‘Wij gaan 6 dagen stappen. Tot bij de Belgisch-Franse grens.’ En dan volgt een verbaasde ‘yeh dey !‘

Via oude bijna vergeten voetwegjes lopen we Attenhoven uit, naar de Ravel 147, die vertrekt aan de Landende industriezone, richting Namen.

De RAVEL (Réseau Autonome des Voies Lentes), dat is het fietsnetwerk in Wallonië, uitgebouwd op verlaten spoorlijnen. Mooie geasfalteerde paden, meestal plat omdat een trein door de band niet steil bergop kan rijden.

Het is heerlijk wandelweer: 20° C en wisselend bewolkt. De zon is regelmatig van de partij.

Langs weerszijden van het pad groeien hoge bomen, die zorgen voor een schaduwrijke omgeving. We lopen als het ware in een groene tunnel. Daarachter verspreide dorpjes met klinkende namen zoals Orp-le-Petit, Folx-les-Caves, Autre-Eglise... Elk dorpje heeft zijn (gerenoveerd) stationnetje van weleer langs de route.

Uitgenomen enkele lokale wandelaars en fietsers lopen we op een bijna verlaten pad. Een cyclo-toerist passeert ons en maakt rechtsomkeer. Hij heeft de schelpen op onze rugzak opgemerkt. ‘En route pour Compostelle?’, vraagt hij en dan moet hij zijn verhaal kwijt over hoe hij en zijn vrouw enkele jaren geleden naar Compostela hebben gelopen.

Rond km 20 eten we onze boterhammen met spek en eieren. Op km 22 passeren we Ramillies-Gare en daar is zowaar een café met terras. Dat laten we niet links liggen… Ik betaal 8,90 € voor 2 (TWEE) Blauwe Chimays, een koffie en een wit wijntje. Ik vraag zekerheidshalve aan de ober of het eerste rondje inbegrepen is. Ik krijg een onmiskenbaar  ‘oui' als antwoord. We zijn in een ander land…

Op km 26 bereiken we onze slaapplaats ‘Maison Chantrain’, een bijgebouw van een landelijke woning, omgebouwd tot een mooi appartementje.

In de onmiddellijke stap-omgeving geen restaurant. Maar geen probleem. Onze vriendelijke gastheer François brengt ons omstreeks 19u met de auto naar de brasserie ‘Pépé Café’ in Thorembais St-Trond, waar we de nodige calorieën opdoen voor morgen. Ne mens moet toch eten, niet. En hij komt ons na de maaltijd terug oppikken… Vriendelijke behulpzame man, François!

En dan gaan we slapen. Morgen wachten opnieuw 27 km tot Namen.

Maandag 24 augustus 2020 - Klara schrijft:

2017: van Le Puy en Velay naar Cahors. 2018: van Cahors naar Lourdes. 2019; van Lourdes naar Pamplona. In 2020: de Camino starten in Irun, Spaanse Baskenland, was  geen optie... Maar ik wou ook geen halve Camino. Ik wou het gevoel krijgen onderweg te zijn. Papa kwam met een nog beter plan: “Waarom vertrekken we niet van “thuis”? Via de Ravel naar Namen, vervolgens Dinant, Givet en dan de grens over naar het Noord-Franse Rocroi. Geen 14 dagen maar wel 6 dagen stappen over 160 km.

Het idee thuis te vertrekken was echt super. Vooraf ff ontbijt bij ouders en dan parti. We waren de straat nog niet uit of we hoorden al iemand van boven roepen: “Moe goat tsjeelings oep af?” Papa zei “6 dagen stappen richting Compostela. Dat is zoals je elke dag naar Scherpenheuvel wandelt’. Er volgt een open mond en de reactie: “Tjeelings zet ni goed”.

De eerste kms waren bekend: de beemden, Sinte Gitter, station van Racour. Dan beginnen voor mij de onbekende kms. De Ravel (Réseau Autonome de Voies Lentes) is plat, omringd door struiken en loopt in een glooiend landschap. We stappen goed door. Het is nog even het ritme zoeken met als gevolg dat we tijdens de lunch vaststellen dat we er al 20 km op hebben zitten. Nog ongeveer 6 km te gaan. We beslissen wat kalmer te stappen. In Ramillies, op een 4 km van onze slaapplaats, vinden we een cafeetje met terras (!) dat open is. 2 Chimay’s, 1 koffie en 1 witte wijn voor 8,90 euro 😳 Leve de Walen...  Papa glundert de laatste 4 km of zouden het de Chimay’s zijn 😆

Onze slaapplek is een gerenoveerde oude hoeve waar de eigenaars ook in wonen. Prachtig gerenoveerd ! Er is geen resto in de buurt. Dus meneer zorgt voor vervoer deze avond 😉😜 We worden gebracht naar café Pépé. Voor een maandag ‘plein’! De maag ook. Papa en ik eten en drinken vooral heel graag. Het zit (gelukkig) in de familie 🙈 Op naar morgen: Namur!