19/08/2018 - Jos schrijft:

Nog iets over gisteravond. Onze kamergenoot Jean uit Versailles is een nogal wat stoere tegendraadse 50tiger. Heeft in mei met de fiets + 40 kg bagage het parcours van de Tour de France gereden. Een heksentoer zegt hij zelf. En na een week rust was hij gestart met een pelgrimstocht naar Compostela. Maar in omgekeerde richting. Vertrokken vanuit Compostela naar huis. Als ik vraag waarom zegt hij ‘C‘est cool'. Ik weet niet wat daar cool aan is.

Onze gastvrouw Françoise van de gîte is een lieve rustige 40tiger die de oude woning helemaal zelf restaureert. ‘Ze heeft erg veel smaak’, zegt Klara.

Deze morgen om 8u15 als laatsten vertrokken. Het dal in en dan onmiddellijk naar omhoog. Erg steil. Zodat we na een uur klimmen vanop de top van een andere heuvel een prachtig zicht hebben op de stad achter ons. En het blijft niet bij die ene beklimming. Ze volgen mekaar in snel tempo op, uiteraard telkens na een steile afdaling. Dit zijn de momenten waarop ik me afvraag waarom ik hier ben!

Rond de middag passeren we een ‘Logis de France’, boven op een heuvel, in niemandsland. We stoppen voor een frisdrank. De gastvrouw vraagt van waar we zijn. Als ik zeg Belgique , zegt zij ‘ik ook'. Blijkt dat ze in 1955 vanuit Deinze is geëmigreerd naar hier. Ze raadt ons aan om veel te drinken want de resterende 15 km zijn erg zwaar. Kijk uit naar kerkjes met een kerkhof zegt ze, daar vind je doorgaans vers water.

En we zullen het geweten hebben. In de namiddag wordt het verschroeiend heet. Geen plekje schaduw. We slepen ons echt naar Moissac. Iedereen ziet af. Wanneer we het bord zien met begin agglomeratie nemen we enthousiast een selfie . Maar dan volgen nog 4 loodzware kms. Bij het eerste terras smijten we ons op een stoel en bestellen drank.

Dan zoeken we onze slaapplaats op. Een prachtig klooster ingericht als onthaal voor zo'n 70 pelgrims. Roger uit Noord-Frankrijk ontvangt ons als hospitalier. Ik geraak met hem aan de praat. Een lopende encyclopedie over de koersgeschiedenis. Ongelooflijk wat die man weet over de Belgische wielerkampioenen. Ik amuseer me kostelijk.

We besluiten om een wassalon op te zoeken en gelijk iets te drinken op een nabij terras. De Duitse Beate die vandaag stopt, zoekt gezelschap en vindt die in ons. Zij is blij dat ze met iemand Duits kan spreken. Ik hoef gelukkig alleen maar te luisteren …Maar net iets te lang...!

We skypen met het thuisfront want vrouwtje Maryse wordt 60 vandaag. Een beetje sneu dat ik op deze dag niet thuis ben, maar dat wordt ruim gecompenseerd door de familie en de vele vrienden die thuis haar verjaardag vieren. Er wordt -zo gezien- een leuk feestje gebouwd in onze tuin.

Nadien zoeken Klara en ik een tof restaurantje op, juist naast de Abbatiale kerk. Heerlijk gegeten met een Armagnac als afsluiter. Dat hebben we wel verdiend, vinden we. Morgen staan er 30 km op het programma. En het wordt nog heter...

Klara schrijft:

28 hete kilometers naar Moissac. De eerste 2 stapdagen was de zon ons goedgezind. Ze scheen, maar genadig, gesluierd. Af en toe liet ze haar zien en de temperatuur liep niet op. Vandaag kondigde zich heet aan en dat was het ook. We liepen veel in velden, af en toe afgewisseld met woud. Onderweg niet veel stadjes dus ‘s middags een platte plastic sandwich uit een épicerie. Maar als je elke dag meer dan 3000 kcal verbruikt, smaakt alles.

Onderweg komen we bekende gezichten tegen. De laatste 5 km zijn zwaar - het lukt wel, maar papa kijkt uit met elke stap toe te komen in Moissac. We besluiten in het klooster “Ancien Carmel” (bij de oude carmellen😂) te gaan slapen maar wel diner in resto te nemen. Vooraleer onze slaapplaats te zoeken, drinkt papa een paar goei Leffes; ik eet een crèmeke.

Omstreeks 17.30 u regelen we onze 2 bedden in de slaapzaal. Le Clos is prachtig! Magnifieke binnentuin en vriendelijke hospitaliers. Dit zijn vrijwilligers die je ontvangen. Er is ne speciale bij: Roger. Het klikt direct met papa. Roger is een wandelende fiets encyclopedie met de nodige leut.

We doen onze was in een automatisch wassalon. Om de 2-3 dagen is dat echt nodig want we zijn elke dag kleddernat van het zweet... Vorig jaar heb ik de meeste kleding moeten weggooien omdat ze echt op was. We videochatten met mama en het thuisfront. Er is een feestje want ze wordt 60 jaar vandaag! We zijn er jammer genoeg niet bij maar ze heeft er een feestweekend van gemaakt 🍾🍾🍾🍾🍾🍾 🤪🤪🤪

We eten opnieuw goed met zicht op kerk en abbeye. Foie gras, thon, vin et armagnac cause nous vivons seulement une fois😝. Met het thuisfront te zien, pitst het toch wat, maar ik denk aan de wandelingen en het onderweg zijn, en dan gaat het weer. Papa en ik planden nog wat te werken aan blog in bed maar iedereen in de slaapzaal sliep al, dus het wordt verplaatst naar dag 4.