25/07/2017 – Jos schrijft:

Vandaag lopen we naar Conques, een prachtig middeleeuws en dus erg toeristisch stadje in een moeilijk bereikbare vallei. Dat betekent dus dalen van een hoogte van 650 m naar 280 m, maar niet zonder onderweg 250 hoogtemeters geklommen te hebben!

Gestart met lome benen. Gelukkig gaan de eerste 9 km bergaf. We lopen langs pittoreske dorpjes zoals Espeyrac en Sènergues, die diep en eenzaam verscholen liggen langs de flanken van de hoge heuvels met heel beneden ergens de Lot.

Juist voor de heel steile en gevaarlijke afdaling naar Conques krijgen we een korte maar felle regenbui over ons heen. Mijn boekje zegt om in dat geval -omwille van de glibberige stenen – de asfaltweg te blijven volgen. Wat we dan ook doen. Wel 3,4 km extra!

In het stadje zoeken we eerst een terras op. Ik hoor naast mij een Limburgs dialect. Mensen van Gingelom. Wat is de wereld soms klein!

We slapen vannacht in één van de bekendste Romaanse abdijen van Frankrijk, gebouwd in de 11de en 12de eeuw ter ere van St-Foy, één van de jongste Franse martelaars, gedood in 303 op 13jarige leeftijd. We worden er ontvangen door Benedictijner broeders in witte pij.

Eerst de schoenen uit. Die willen we niet in de slaapkamer. Om 19u avondmaal samen met een 50tal andere pelgrims, om 20u30 viering in de kathedraal met pelgrimszegening door verschillende broeders. Hun gezangen in die 12de eeuwse tempel bezorgen me even kippenvel. Dan krijgen we buiten voor de kerk een deskundige uitleg over het tympaan over het Laatste Oordeel boven de hoofdingang en erkend als één van de mooiste middeleeuwse sculpturen. De broeder vertelt ons in een ware Louis de Funès stijl het uitgebeelde verhaal. Een moment om nooit te vergeten.

En dan gaan we slapen. In een dortoir met 8 stapelbedden. Allemaal bezet. Als dat maar goed afloopt...

25/07/2017 - Klara schrijft:

Na de zware etappe van gisteren, vandaag een eerder vlakke tocht van ongeveer 22 km. De eerste 9 km zijn easy en dalend. Héérlijk! We lunchen onderweg met kleine sandwich. Dat is voldoende.

Het enige wat mij zorgen baart is de zeer steile afdaling naar Conques😣 Het begint terug te regenen... Onze sexy poncho aangedaan voor de laatste kms. Normaal dienden we 200 meter steil naar beneden te klauteren, maar door de regen beslissen we de route variant te volgen. Deze is 3 km langer. Wat is 3 km na 21 km.. Easy en trouwens downhill...

We komen toe in Conques : uiterst toeristisch stadje door de abdij met paters... We worden bekeken als vreemden... papa en ik zeker. Vaak denken ze dat we een koppel zijn. Papa zegt direct ‘ma fille’ en dan zien we hun glimlach en tanden... Vooringenomenheid ten top.

We beleven een avond om nooit te vergeten... Onze dortoir/slaapzaal is er eentje met 16 bedden. Het diner is om 19u. Met 65 man worden we verwelkomd door een pater Benedictijn. Hij is volledig in het wit. Ik schat hem 45. Met verve verwelkomt hij ons. Het eten is eenvoudig maar superlekker! Er is trouwens (gelukkig) wijn.

Na het diner is er een mis in gezang. Uiteraard wil ik die bijwonen! Dat is hier precies ne ALL IN!!! Met entertainment 😂. Ik verwonder mij over de jeugdigheid van de paters... 2 zijn er in de 20, 2 in de 30, 2 in de 50 en 3 in de 60... En ze zingen... mooi... Ik raak verwonderd over het mysterie van het geloof, enfin ik heb bewondering... Nog meer als 1 van de paters uitleg geeft over het tabernakel boven de toegangsdeur van de kathedraal. Ne komiek had er niets tegen. Het zelfrealisme ten top maar toch nog met de nodige verwijzing naar heb je naaste lief, maar God meer...

Als afsluiter een orgelconcert en licht animatie. Ik ga met een vol en gelukkig gevoel slapen... Ik heb bewondering voor hen. Eigenlijk is het leven simpel als je iets/iemand graag ziet. ❤️