22/08/2018 – Jos schrijft:

Nog iets over gisteravond. In een klassehotel en dito restaurant verbleven. Serieus over ons dagbudget gegaan maar dat mag af en toe wel eens. De receptioniste heeft ons een kamer gegeven in de verste uithoek van het hotel, ver weg van de 'deftige' hotelgasten. Ik neem het haar niet kwalijk. Ik zou wellicht twee bezwete rugzakkers weigeren…

Tijdens het eten waren veel ogen op ons gericht. Vragende ogen… Ik had op een bepaald ogenblik zin om recht te gaan staan en te zeggen : c'est ma fille! Maar op één of andere manier vond ik het wel leuk die mensen naar ons te zien staren.

Deze morgen dus de pelgrimsroute ‘Via Podiensis' verlaten en een regionale GR ‘Le Boucle de Gascogne’ genomen. 2 Verschillen met gisteren: de bewegwijzering is nu geel/rood ipv wit/rood én we lopen alleen! Alle andere pelgrims blijven de klassieke pelgrimsroute richting Saint-Jean-Pied-de-Port weg volgen. Dus ook veel minder voorzieningen onderweg. 

Na ca 6 km overwegend klimmen krijgen we een fantastisch panorama voorgeschoteld. Voor ons strekt zich een diepe vlakte uit. We geraken er niet op uitgekeken.

Nog 9 km tot Fleurance langs een lange rechte eentonige weg en dwars door een industriezone. We houden de moed erin.

In het niet zo aantrekkelijke stadje een dagschotel gegeten en dan op zoek naar een uitvalsweg. Een vriendelijke dame die zegt zelf de Camino te hebben gelopen, zet ons op weg naar Monstruc.

Ik bel eerst nog naar een adres (gekregen bij het Office de Tourisme) voor een slaapplaats. De man zegt me dat hij geen eten bereidt en raadt ons aan om bij aankomst in het dorp wat inkopen te doen.

De laatste 10 km zijn verschrikkelijk zwaar. Niet zo zeer de weg maar de temperatuur en de brandende zon putten ons uit. Mijn wandelbroek staat uitwringbaar nat tot aan mijn knieën. Zelfs het leer van mijn portefeuille is geweekt. Wij nemen geen foto’s meer. We zeggen niks meer tegen mekaar tenzij ‘Alles ok? Gaat het nog? Even rusten? ‘. 

In het dorp doen we inkopen in de enige winkel (die omstreeks halfvier opent, enkele minuten na onze aankomst!) en dan is het nog 3 KMS langs een vrij drukke departemental tot onze slaapplaats. Maar alle miserie verdwijnt als sneeuw voor de zon als we in onze gîte toekomen. Een jonge vrouw met een kleuter in de hand en zwanger van haar tweede, ontvangt ons en wijst ons de weg. Een boerderij waar de vroegere stallen zijn omgebouwd tot enkele kamers. Mooi. Alleen de muggen zijn een storende factor.

Na het douchen, het wassen/spoelen van onze wandelkleren en het bloggen, het skypen met het thuisfront, prepareren we ons een lekkere sandwich. Het wordt een eenvoudige pelgrimsmaaltijd (wat een verschil met gisteravond!), maar op ons privé terras voor onze kamer. En dat heeft ook zijn charmes.En dan gaan we slapen. We zijn moe.

22/08/2018 - Klara schrijft:

Van Lectoure naar Monstruc.... 25 km door de hitte.

We ontbijten heerlijk met zicht op de wijngaarden en het zwembad waar we fysiek niet van genoten hebben.

Vanaf vandaag wordt het avontuurlijker. Even uitleggen. We volgen (sedert vorig jaar) de Via Podiensis of de St Jacobsroute die Le Puy-en-Vélay verbindt met St-Jean-Pied-de-Port aan de voet van de Pyreneeën. Omdat we dit jaar willen eindigen in Lourdes moeten we op de Via Tolosana geraken. Dat is de pelgrimsroute van Toulouse naar Lourdes. Velen denken dat er maar 1 camino is naar Compostela maar er zijn er verschillenden. Ik voeg foto bij die dit bewijst. De Via Podiensis is de bekendste. Bon: dus we willen de Via Podiensis verlaten in Lectoure om door de steken naar Auch (fonetisch Osch🤔) en moeten dus 50 km dwars door Gascogne, de streek van de foie gras, de cassoulet en de armagnac… Er zijn slechtere plaatsen om te doorkruisen om in Auch/Osch terecht te komen. Concreet betekent dit dat we de GR 65 (grand randonnée 65/Via Podiensis) met de wit/rode horizontale streepjes als markering dienen te verlaten en de geel/rode horizontale streepjes dienen te volgen, zijnde de regionale markeringen van de “Coeur dus Gascogne” om dan 50 km later terecht te komen (hopelijk toch) in Auch waar we de via Tolosana instappen richting Lourdes en finaal Compostela.

Ik raad u ten stelligste aan voorgaande tekst met 1/2 bouteille de rosé te lezen, waarschijnlijk wordt het dan begrijpelijk en ook nog plezant ....om te lezen.

We starten deze ochtend om 8.45 u want het is niet meer zo eenvoudig : 2 kaarten, 1 gps met de route en nog wat info van de Office du Tourisme verwerken om hopelijk de “goede” weg te vinden.

We besluiten om in Fleurance (na 15 km) te gaan lunchen en dan te beslissen hoe ver we dan nog stappen. De eerste 5 km zijn nog mooi maar dan wordt het minder... we wandelen voorstad en industriezone in om dan tot de vaststelling te komen dat die regionale route niet door het centrum loopt en dus moeten een serieuze detour doen. Het zij zo want ik wil op ne stoel zitten en lunchen.

Papa en ik nemen de menu du jour. Het maakt allemaal niet meer uit... maar het is begod nog lekker ook! We besluiten nog ongeveer 6-8 km erbij te doen naar Montestruc-sur-Gers (het worden er 10 🙄) omwille van de hitte en gebrek aan wind).

Papa belt naar een chambre d’hôtes in Montestruc sur Gers. Blijkbaar geen diner te krijgen, dus we zullen onderweg picknick moeten kopen. We starten met goede moed. Weinig foto’s onderweg want het kost ons veel moeite met de rugzak om er te raken. In het dorpje op 2,5 km van onze slaapplaats kopen we in een épicerie wijn, brood, saucisse, fromage, tomaten en nectarines. Het wordt een picknick en het verschil met gisteren kan niet groter zijn, maar ik vind het geweldig. Onze slaapplaats blijkt een gerestaureerde stal te zijn. We vragen een déboucheur aan de gastvrouw en mijn geluk kan ni op. We hebben enkel een mes en papieren zakdoeken bij en daar zullen we het mee doen tijdens het diner. We doen de was à la main en hopen dat die morgenvroeg droog is. Dat was dan de laatste zorg voor vandaag. Morgen zien we dan wel weer. Op naar Auch/Osch whatever 🙄🤪Dit is ook de camino 🙏🏻💪🏼