23/08/2018 – Jos schrijft:

Deze morgen naar gewoonte om 7u00 uit de veren en om 8u15 op weg. Onze vriendelijke gastheer legt ons uit hoe we terug op de route geraken zonder opnieuw langs het dorp te moeten passeren. Minstens 3 km gewonnen.

We lopen door ‘Le pays de Gascogne', het land van de ‘canard ‘, de ‘bastides’, de musketier d'Artagnan en de ‘Armagnac’. Prachtige groene vergezichten in een sterk heuvelend landschap. In de diepe dalen telkens een meertje waaruit water wordt geput om te besproeien. Dat water komt via verschillende waterlopen uit de Pyreneeën.

Een licht wolkendek houdt de felle zonnestralen tegen. Een goed voelbare bries zorgt voor afkoeling. De temperatuur blijft beneden de 30°. Een bijna ideale wandeldag.

Om de 5 km een gehucht zonder voorzieningen. Zonder winkel, zonder bar of restaurant…Helemaal niks.

Op een rustmoment bij een boerderij komt een hond al kwispelend Klara wat gezelschap houden. Een tweede blijft argwanend op enkele meters van ons liggen.

Na 16 km bereiken we rond de middag Montaut-les-Crenaux. Een pareltje! Kerk en kasteel binnen ommuurd stadje. Maar erg klein en opnieuw geen voorzieningen. Uitgenomen een epicerie. De uitbaatster is alles behalve vriendelijk. ‘ Je ne peux pas preparer un sandwich. Je ferme dans 5 minutes. Vous ne pouvez pas manger dehors .’ Ik vraag voor alle zekerheid of er geen andere winkel in het dorp is, maar aangezien niet, besluiten we maar om te kopen. Een mens moet nu eenmaal eten.

We eten ons broodje op de trappen van het portaal van het kerkje. Een groep jonge kerels gaat hier ook picknicken. Maar niet zonder eerst in kring hardop dank te hebben uitgesproken voor het voedsel dat ze gaan verorberen. Jonge gelovigen. Ze bestaan dus toch nog…

Nog ca 10 km te gaan waarvan enkele langs een druk bereden en dus gevaarlijke departemental. De Franse chauffeurs zijn niet erg voetgangers- en fietsersvriendelijk

Het historisch centrum van Auch (uitgesproken Osjh) is buitengewoon mooi. Prachtige stad om door te kuieren. Vooral de kathedraal met de glas in lood ramen en de 50 gesculpteerde koorstoelen zijn juweeltjes.

Gezellige straatjes met nog gezelliger restaurantjes. Klara heeft er al direct eentje gedetecteerd via Tripadvisor. Gereserveerd voor vanavond. In ‘La Table d'Oste' Een aanrader voor wie in de buurt komt . Heel lekker gegeten. De maaltijd afgesloten met een koffie. En een Armagnac! Goed om weten : als je hier in deze streek naar een Armagnac vraagt, brengen ze je Armagnac-kaart. Vandaag konden we kiezen tussen 8 verschillende. Eergisteren stonden er 24 op…

Om 22u in bed. Morgen 30 km op het programma. Dus om 6u30 uit bed. En de benen en voeten zijn aan rusten toe.

23/08/2018 - Klara schrijft:

De picknick en de 2 flessen wijn hebben gisteren goed gesmaakt. Tijdens het ontbijt (met yogurth 🙏🏻) legt de gastheer ons uit hoe we terug op de route raken zonder een detour van 3 km. We vertrekken om 8.15 u met nog natte was op de rugzak. Hoeveel KMS het zullen worden, is een groot ❓ maar we zijn blij met de wolken en de koelere temperatuur.

We stappen en het uitzicht blijft mooi. Ergens op km 10 komen we voorbij huizen met (vriendelijke) loslopende honden. We rusten uit en eentje houdt ons gezelschap.

Ik kom erna voor de zoveelste keer te weten dat het woordje ‘Mont’ in een plaatsnaam betekent dat het op een berg ligt 🤦🏼‍♀️🤦🏼‍♀️🤦🏼‍♀️🤦🏼‍♀️🤦🏼‍♀️. We picknicken s middags in Montaut-les-Créneaux🤪 na een serieuze klim. Op km 12 km zeg ik tegen papa: ik denk dat we daar moeten zijn, wijzend op kerk op berg waarop papa zegt: ik hoop het niet want dat is dal in en terug dal uit en stijgen... Ik twijfelde nog om te zeggen: ik vermoed dat daar wel een bar is met bière pression maar ik zwijg wijselijk want van dit laatste ben ik niet zeker. Zoals verwacht moeten we de berg op en er is onbegrijpelijk geen bar😮.

Papa blijft gelukkig rustig 🙃 We doen het met een baguette, jambon cru en ne orangina EN pompwater. Hopelijk nog maar 10 km na de gedane 15. En de berekening klopt ongeveer. Auch kondigt zich mooi aan: op heuvel een kathedraal maar wel stijgen. We doen waar we goed in zijn: zwijgend zwoegend wandelen. ‘L’escalier monumentale’ met het standbeeld van D’Artagnan ook nog omhoog... Halverwege spreekt een dame ons aan: Vous faites le Chemin de Saint Jacques? Papa zegt jazeker maar in stukken, dit jaar tot in Lourdes met mijn dochter. De dame zegt ca vous connecte : les biens et les souffrances.. Ja, daar ben ik zeker van: de goede en de minder goede dingen...en ik denk ‘c’est la vie’. Geen geluk zonder af en toe wat tegenslag.

Bon. Nu op zoek naar een slaapplaats. We besluiten om het ***Hotel de France binnen te gaan. Basic kamer maar voor ons geweldig ! 18e eeuws hotel maar gerenoveerd in de jaren 70. Je weet wel, zo een hotel waar het behangpapier op plafond doorloopt. In de badkamer overal spiegels 😱😱😱. Maar geweldigste is dat op de wc aan de ene kant ouderwetse hangtelefoon hangt en aan andere kant asbak! Geweldig gewoon.

We dineren in La Table d’Oste: de lekkernijen van de Gers.... en een armagnac of 2.... Auch leeft. Papa zegt misschien nog ene te drinken maar ik denk aan de 31 km van morgen en papa beaamt mijn voorzichtigheid... To sleep/sheep 🐑🐑🐑🐑🐑🐑🐑