14/07/2019 - Jos schrijft:

Ik weet niet wat dat is met mij! Weken voorbereiding, een heel jaar naar uitkijken en dan de avond voor vertrek, geen goesting om te gaan…

Enfin, na een korte nacht zonder rust, voert Marc ons omstreeks 5 u naar Brussels South Airport, in gewone mensentaal, de luchthaven van Charleroi.

Om 10 u zetten we voet aan grond in Toulouse – ‘La Ville Rose’, omdat het hele historische centrum in rode baksteen is opgetrokken - waar een shuttle ons naar de Gare Matabiau brengt. En dan 3 uur wachten op een trein naar Lourdes, ons vertrekpunt dit jaar.

We doden de tijd door nabij het station een broodje te gaan eten. Eerst enkele brasseries geprobeerd maar op zondag en zeker ‘le 14 juillet' gaan de keukens niet open vóór 12u30.

Een rondborstige dame spreekt ons aan en vraagt of we uit de bergen komen. 'Nee, wij gaan er naartoe.' Wij doen ons verhaal en dan tovert ze een aantal goudgele pruimpjes tevoorschijn. ‘Voilà, vôtre dessert’, zegt ze. ‘De mon jardin! Bon courage!' En weg is ze.

Een uur later zitten we op een soort interregionale boemeltrein richting Tarbes. Daar overstappen op een TGV en 15' later zijn we in Lourdes.

Ons geboekt hotelletje opgezocht, een frisse douche en dan naar de ‘Sanctuaire de Sainte Marie’. Even langs de grot en een kaarsje gebrand in de Basiliek.

Ben altijd opnieuw onder de indruk van de zovele gelovige (en vaak zieke of minder-valide) mensen die hier toeven. Een ontiegelijk lange processie slingert zich doorheen het grote domein. Er wordt voorgebeden in tientallen verschillende talen. Het blijft indrukwekkend.

En dan is het ‘vin rosé’ time!

We sluiten deze lange reisdag af in het gezellige Frans-Baskische restaurant ‘Au piment rouge‘, weg van de toeristische bedevaart drukte, waar we genieten van een heerlijke maaltijd. Een aanrader voor wie in Lourdes zou passeren. (Te vinden via Tripadvisor).

Morgen begint het serieuze werk!

14/07/2019 - Klara schrijft:

Met een bang hartje om 4 u deze ochtend de rugzak gemaakt.

Gisteravond veel te lang op een terras blijven hangen met een goeie sigaar... Welkom in mijn wereld waar professioneel alles top loopt maar waar ik privé een 🐔 zonder kop ben... Enfin, alles in plastieken zakken tegen eventuele regen. Extra fleece bij omdat ik de bergen associeer met sneeuw. Bovendien vermoedelijk weinig comfy slaapplaatsen en bijgevolg meer nood aan slaapzak en warmere kleding.

De Pyreneeën gaan onwaarschijnlijk mooi maar hard zijn... Vader zijn conditie is veel beter. Sedert zijn pensioen is zijn tijd om te sporten serieus toegenomen. Die van mij integendeel afgenomen. Laatste 6 maanden was het helsdruk. Te druk, te veel stress... Dus vanaf september komt er mannelijke hulp bij.

Op een bepaald moment kom je tot de vaststelling dat je niet meer dan 16 u per dag kan werken..., tenzij je in het weekend ook gaat werken.  #Not# ! Er was bijgevolg weinig voorbereiding en de eerste 3 dagen zullen afzien zijn, maar dat zien we wel... Eerst van Charleroi in Toulouse geraken en van Toulouse in Lourdes... 🛫&🚆.

Om 16 u in Lourdes. Ongelofelijk ‘toeristisch’ maar ik ben altijd perplex over de ingetogen devotie van zoveel mensen. Ook over de jonkheid van de zusters en de paters.... Hier lopen ze in hun pij gesierd met hun iPhone op Stan Smiths rond. Ook zij zijn modern👟

Op naar de grot en de basiliek om kaarsje te branden voor de minder fortuinlijken in gezondheid of geluk.

We vinden het startpunt voor morgen. Vervolgens ne rosé of twee (in ‘t kwadraat) en dan op zoek naar goed resto. Het is het eerste avondmaal en dat moet gevierd worden... En ne fond voor de eerste stapdag. Zoals vader elk jaar zegt: ik was ter gisteren ni gerust in, maar nu heb ik goesting om der in te vliegen. Ik beaam en drink mijne rosé in ‘t kwadraat of zoiets op 🍷🍷🍷🍷🍷🍷🍷🍷🍷