06/Sept  - 67,7 km - 15,7 km/u

Als eerste werk deze morgen mijn (nog natte) was van de draad gehaald, alles ingepakt en weg zijn we…naar de dichtstbijzijnde koffieshop voor een nog warme croissant. Kwestie van de innerlijke mens te versterken.

Dan op weg naar Vézelay. Een rustige rit eerst langs het jaagpad van de rivier de Yonne, later langs het Canal du Nivernais. 50 km heerlijk fietsplezier, op één akkefietje na… een (letterlijke) uitschuiver op gravel. Enkele minuscule schaafwondjes aan linker hand en been, ter plaatse wat ontsmet en hup, vooruit met de geit, allé fiets.

Op ca 10 km van Vézelay weg van het jaagpad, naar de heuvels toe. Een enkele serieuze beklimming van ca 3 km aan 7%. Dan een lange afdaling tot aan de voet van de stad.

Vézelay ligt dus op een (hoge) heuvel. Opnieuw naar boven dus!

Ik slaap vannacht (in een dortoir) bij de zusters van Sainte-Madeleine (Maria Magdalena). Ik had het moeten weten… Die zusters willen graag kort bij onze Lieve Heer zijn, dus naast de Kathedraal. En waar staat de reusachtige Kathedraal Ste. Madeleine? Juist. Op het hoogste punt van de stad… Ik dus met de fiets aan de hand naar boven, want fietsen gaat niet, te stijl!

Vézelay was in de Middeleeuwen één van de vier Franse stadjes waar pelgrims uit vele windstreken verzamelden om samen naar Compostela te trekken. In groep gaan bood meer veiligheid tegen roversbendes. Er hangt iets vredigs en een zekere ingetogenheid over dit middeleeuwse stadje. De geschiedenis is tastbaar aanwezig en het is alsof toeristen en pelgrims hiervoor respect hebben.

Het wordt ook drukker in de slaapplaatsen. Vandaag slaap ik voor de eerste keer niet alleen in een kamer. Ik hoor dat dit ‘huis’ vol zit. Dat betekent met zeven in de slaapzaal. Ik zal maar op zoek gaan naar mijn oordopjes in mijn reistassen.

Omstreeks 21u00 zit ik nog even in de gemeenschappelijke ruimte. Wie houdt me gezelschap: een Duitse familie (papa, mama en drie opgroeiende kinderen), een Ier van (mijn) middelbare leeftijd en twee Canadese dames uit Montréal. God, wat is de wereld toch klein geworden!

Morgen fiets ik naar Nevers. Te zien aan het hoogteprofiel, een dag voor het serieuze klimwerk.